Płaska powierzchnia poślizgu
Uszkodzenie płaskiej powierzchni poślizgu objawia się w postaci bloku skalnego przesuwającego się w dół tej powierzchni. Klin skalny można zdefiniować z uwzględnieniem rys rozciąganych. Procedura rozwiązania stateczności wymaga wyznaczenia siły normalnej N działającej na powierzchnię poślizgu, siły ścinającej Tact (aktywnej) i siły utrzymującej Tres (biernej).
Siły na powierzchni poślizgu
Parametry wytrzymałości na ścinanie i siła normalna N działająca na powierzchnię poślizgu są głównymi danymi wejściowymi do wyznaczenia sił oporu na ścinanie Tres. Na obliczenie aktywnej siły ścinającej Tact oraz siły normalnej N wpływa dalej ciężar własny bloku (zależy od geometrii i ciężaru objętościowego skały), kotwienia, obciążenia, wpływu wody i obciążeń sejsmicznych. Siły aktywna i normalna są wyznaczane jako suma wszystkich sił uwzględnionych w analizie.
Program oferuje kilka rodzajów płaskiej powierzchni poślizgu:
Powierzchnia poślizgu może być określona spękaniem tensyjnym.
Ostateczną weryfikację można przeprowadzić zgodnie z metodą analizy wybraną w ramce "Ustawienia".